ruhumun notalarından doğan güneş
sessizliğin perdesinden sızıyor
gökyüzü, eski bir melodiyi fısıldıyor
zamanı delip geçen bir iç çekişle

ezgisi gizli göz ucunda
kirpiğinden damlayan okyanusta
yeşeren lotus, acının gölgesinde
umutla baş veriyor karanlığa

ve ben, o lotus’un titrek yaprağında
kendime tutunuyorum yeniden
bir şiir gibi
bir mucize gibi